υποδόχμιος

-ον, Α

το αρσ. ως ουσ. ὁ ὑποδόχμιος

μετρικός πους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + δόχμιος «πεντασύλλαβος μετρικός πους»].